Sociale voorzieningen
De laatste stap in de ontwikkeling van de verzorgingsstaat zijn de sociale voorzieningen. Hier staat de solidariteitsgedachte voorop. Er is geen sprake meer van een verzekering, zoals bij de werknemersverzekeringen. Sociale voorzieningen worden dan ook betaald uit belastingopbrengsten.
Het doel van een sociale voorziening is mensen te helpen die niet terug kunnen vallen op een werknemers- of een volksverzekering. Omdat een sociale voorziening de laatste mogelijkheid is om in aanmerking te komen voor een bestaansminimum, wordt dit ook wel het sociale vangnet genoemd.
Een voorbeeld van een sociale voorziening is de Algemene Bijstandswet (ABW) van 1965 (de naam van de wet is veranderd in de Wet Werk en Bijstand).
In grote lijnen kan de uitbouw van de verzorgingsstaat opgedeeld worden in vier fasen:
1) abeidswetgeving
2) werknemersverzekeringen
3) volksverzekeringen
4) sociale voorzieningen
