Liquidatiebalans

Bij liquidatie stopt een onderneming met haar bestaan. Een onderneming wordt geliquideerd omdat de ondernemer zelf wil stoppen of omdat schuldeisers niet meer kunnen worden betaald. In het laatste geval is sprake van faillissement. Bij liquidatie van een onderneming wordt het eigen vermogen verkocht en worden de schuldeisers afbetaald om vervolgens de deuren definitief te kunnen sluiten. Om in te kunnen schatten of de verkoop van bezittingen genoeg oplevert om de schulden af te kunnen lossen, wordt een liquidatiebalans opgesteld.

Definitie

Een overzicht van de liquidatiewaarde van het eigen vermogen en het kort en langlopend vreemd vermogen met als doel de onderneming te liquideren.

Uitleg

In de meeste gevallen wordt een liquidatiebalans opgesteld bij faillissement. Wanneer een onderneming failliet gaat wordt een curator aangesteld door de rechtbank. De curator heeft als opdracht om in het belang van de schuldeisers de bezittingen te verkopen en de opbrengst daarvan aan de schuldeisers over te dragen. Door een liquidatiebalans op te stellen wordt bekeken of de verkoop van de bezittingen voldoende opbrengt om de schulden te kunnen voldoen.

Een liquidatiebalans verschilt van een reguliere balans. Op een reguliere balans staat de boekhoudkundige waarde van bezittingen en schulden. Op een reguliere balans kan bijvoorbeeld de inventaris zijn gewaardeerd op € 60.000,-, terwijl die op een executieveiling maar € 10.000,- opbrengt. Een curator is daarom niet geïnteresseerd in de boekhoudkundige waarde, maar in de liquidatiewaarde.

Op de Liquidatiebalans

Boekwaarde
Aan de debetzijde van de boekhoudkundige balans staan alle activa. Voorbeelden van activa zijn gebouwen, goederenvoorraad en inventaris. De waardering van de activa is meestal tegen boekwaarde. Dit betekent dat de oorspronkelijke waarde (aanschafwaarde) van de activa op de balans staan genoteerd. Wanneer een onderneming gezond is en van plan is om nog lang te blijven bestaan, wordt een jaarlijkse balans op basis van boekwaarde opgesteld.

Realisatiewaarde
Soms stelt een onderneming een balans tegen realisatiewaarde op. Realisatiewaarde is een inschatting van de opbrengst bij verkoop van de activa als ze op dat moment zouden worden verkocht. Er wordt dus een inschatting gemaakt van de huidig verkoopwaarde. De meeste ondernemingen stellen een dergelijke balans op wanneer ze een zakelijke lening af willen sluiten en de geldverstrekker wil weten wat de “echte” waarde van de vaste en vlottende activa in een onderneming zijn. Deze cijfers gebruikt de bank om te kijken of een onderneming solvabel is.

Liquidatiebalans
De liquidatiebalans en de balans tegen realisatiewaarde lijken op elkaar. In beide gevallen wordt namelijk gekeken naar de waarde van de bezittingen en schulden op dat moment. Toch is er een belangrijk verschil. Wanneer een gezond bedrijf een machine verkoopt, is de opbrengst waarschijnlijk hoger dan wanneer een failliet bedrijf de machine verkoopt. Een potentiële koper weet namelijk dat het bedrijf failliet is en de machine gedwongen moet verkopen. Daarom brengt hij waarschijnlijk een lager bod uit. Een curator accepteert een bod namelijk eerder, omdat de onderneming de machine op dat moment echt kwijt moet. Op de liquidatiebalans staan daarom vaak lagere waardes dan op de balans tegen realisatiewaarde.